17.9.07

Προσδοκώ Aνά(σ)ταση Mυών..


Κατά κανόνα, οι δίαιτες ξεκινούν από Δευτέρα. Συνεκδοχικά (εκτός αν, όχι και τόσο) η συνδρομή σε γυμναστήριο γίνεται κατά Σεπτέμβρη μεριά. Τόσα χρόνια είχα ως άλλοθι το άβολο και βάρβαρο ωράριο εργασίας μου. Τώρα που αυτό επιλύθηκε, έπαψε να αποτελεί δικιολογία. Συν τοις άλλοις, η ιδεα στα τριαντα παρα λίγο να μάθω καποιο μουσικο όργανο μου είναι λίγο απωθητική, καθώς ήδη περιτριγυρίζομαι από πολλά μπουζούκια, φαντάζεστε να γρατζουνάω κι ένα;;Αφετέρου, βαριέμαι λιγάκι να πιάσω τα ισπανικά, καθώς θα χρειαστώ ένα ευλογο διάστημα επαναπροσαρμογής ή επανάληψης, προτού προχωρήσω στο Basico. Οπότε τι καλύτερο to work out the hips. Το έχω ήδη επισκεφθεί δυο φορές και ενώ ετοιμαζόμουν με λαχτάρα για την τρίτη, με έριξε ένα γερό κρυολόγημα, συνοδευόμενο από τα απαίσια και εξαντλητικά δέκατα.
Την πρώτη μερα λοιπόν, πήγα συνάμενη κουνάμενη, πλήρως συνειδητοποιημένη ότι έχει να πέσει πολύ γέλιο και πολλές σαβούρτες μετά από 10 χρόνια απραξίας, μίλησα με μια γυμνάστρια η οποία μου έδωσε ασκήσεις προσαρμογης για τις επόμενες 7 φορές που θα πάω. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν προθερμανση στο διάδρομο: 25min με μέση ταχύτητα 5,5km/h, διένυσα περι τα 2+ χιλιόμετρα. Ωραία ήντουνο, είμαι και μαθημένη να διανύω αποστάσεις με πεζό_2, μια χαρά. Μετα περάσαμε στις ασκήσεις προσαρμογής-upper body (περιττό να σας πω ότι την ορολογία την είχα από την πρώτη στιγμή.. Μια άνεση, ένας αέρας άλλο πράγμα):
Chest press: 2 set, 12-15 επαναλήψειςLat machine: 2 set, 12-15 επαναλήψειςShoulder press: 2 set, 12-15 επαναλήψεις
Οπωσδήποτε μεταξύ των επαναλήψεων να μεσολαβεί μικρό διάλειμμα, ενώ μεταξύ των ασκήσεων απαραιτήτως διατάσεις. Άκουσον άκουσον.
Και ακολούθησαν κάμψεις δικέφαλων. Ε λοιπόν, ενα από τα χρήσιμα πράγματα του γυμναστηρίου είναι ότι μαθαίνεις στην πράξη τη σημασία άγνωστων εννοιών, των οποίων την ύπαρξη γενικώς εντόπιζες στο σώμα, αλλά πάντα ντρεπόσουν να σου προσδιορίσουν ακριβώς πού βρίσκονται, περα από τη διακριτική σου ευχέρεια.
Μετά δε, εκανα και Pilates.Μη με κοιτάτε έτσι, ούτε εγώ ήξερα τι είναι, για την ακρίβεια, ούτε που το είχα ακούσει ποτέ. Αν έχω καταλάβει σωστά, είναι ασκήσεις που συνδυάζουν τη γιόγκα και στις οποίες σημαντικό ρόλο παίζει η εισπνοή και η εκπνοή και τις οποίες εκτελείς όχι στα εννιά μέτρα αλλά με επίκεντρο την κοιλιακή χώρα. Αυτό είναι που λέμε terra incognita. Κυριολεκτικά. Κι όμως, συνάδελφοι αγύμναστοι, τα έβγαλα πέρα με ψηλά το κεφάλι (λέμε τώρα). Απόδειξη ότι ξαναπήγα τη μεθεπόμενη μέρα. Γιατί όχι την επόμενη, θα μου πείτε. Κατά τα λόγια της γυμνάστριας, καλό ειναι να αφήσω μια μέρα να ξεκουραστεί το σώμα, προτού προβώ σε νέες ωμότητες.

Μέρα δεύτερη:
Αυτή τη διασκέδασα, παρόλο που είναι υπεύθυνη για την Παρασκευοσαββατιάτικη κατάκλισή μου.. Αυτή τη φορά με ανέλαβε ο Α., που έφερνε πολύ στο φίλο μου τον Λευτεράκη. (Λευτεράκη, αν με διαβάσεις ποτέ, πάρε με τηλέφωνο να πάμε για μπύρεΖζΖ). Αυτός, λοιπόν, αφού έκανα το διάδρομό μου και τα ρέστα, με περασε
>>αρχικά από ανάκριση: όνομα, ηλικία, πότε γυμνάστηκα τελευταία φορά, στόχος..Πείτε μου, δεν ειναι κουτή η τελευταία ερώτηση; Να γίνω Σκλεναρίκοβα!
>>και κατόπιν στο παρτ 2 των ασκήσεων προσαρμογής (πίσω σελίδα) οι οποίες περιελάμβαναν:Εκτάσεις τρικεφάλων: 2 set, 12-15 επαναλήψειςLeg extension:Leg curl: 2 set, 12-15 επαναλήψειςΠροσαγωγούς: 3 set, 12-15 επαναλήψειςCrunch: 3 set, 12-15 επαναλήψειςΡαχιαίους: 2 set, 12-15 επαναλήψειςΣτις τελευταίες ασκήσεις, ανεβήκαμε λέβελ στα σετς, όπως παρατηρησατε. Ασυδοσία, τι να πεις…Ο Α., λοιπόν, είχε –το λιγότερο- πλάκα, πράγμα που αποδείχτηκε περίτρανα, όταν στα μισά τον ρώτησα πού είναι το καπνιστήριο και διατήρησε την ψυχραιμία του ο άνθρωπος αντί να μου φέρει κανα 5κιλο βαράκι στο κεφάλι. Όταν δε, μετά το πέρας του προγράμματος με είδε πάνω στο διάδρομο ξανά, με τα ακουστικά στ’ αυτιά και αμέριμνη να τραγουδάω it’s alright/ it’s alright/ alright/ she moves in mysterious ways, διόλου δεν το εκτίμησε και με έδιωξε κακήν κακώς να πάω να πιω καφέ, αφού πρώτα μου υπέδειξε (στην προσπάθειά του να μου αποδείξει) ότι δεν είμαι ο Ζούπερμαν. Πφφ, ζνομπιζμός άνευ προηγουμένου!
Μέρα τρίτη
Α, η μέρα εκείνη δε θ’ αργήσει..

Δεν υπάρχουν σχόλια: