27.4.07

Βουίζουν τ' αυτιά μου.

Ειχε αρχίσει να πέφτει το βράδυ, όταν ανέβηκα λαθρα τη σκάλα του καραβιού στην προκυμαία. Κανείς δεν μου έδωσε σημασία. Πέρασα τη νύχτα βλέποντας τηλεόραση και κάνοντας βόλτες στην πλώρη. Όταν φτάσαμε στο λιμάνι, βγήκα κι άρχισα να τριγυρνάω στην πόλη. Δεν βρήκα τίποτα. Και ξαναγυρισα στο πλοίο.

Ήμουνα τόσο μόνος που το μαχαίρι σου φτερούγισε μακριά και με κυνήγησε.

Γιάννης Τζώρτζης
Το κέρασμα του απογεύματος

Δεν υπάρχουν σχόλια: