15.8.07

Θέλω να κλαίω

Μόλις πήρα χαμπάρι την προ ημερών πρόσκληση του Λίμπρο και αχ τι μου κάνετε!! Μου μπήγετε μαχαίρι στην καρδιά που τα θυμάμαι και δεν θα τα επαναλάβω φέτος!!
Ας είναι, ευχαριστώ για την πρόσκληση. Χωρίς καμμία σειρά, αλφαβητική ή χρονολογική, ιδού 5 αγαπημένοι προορισμοί, στους οποίους επανέρχομαι:

Ικαρία: Ιδιαίτερη αγάπη σε αυτόν τον τόπο, δέσιμο απο την πρώτη φορα που τον επισκέφτηκα. Δικαίως διεκδικεί κομμάτι της καρδιάς μου. Μου πάει ο κόσμος, οι ρυθμοί του, ο αέρας του. Έχω αισθανθει like home εκεί.

Βαρκελώνη: Μπορείτε να με στείλετε για πάντα εκεί, por favor? Πόλη ζωντανή, φιλόξενη, ο κόσμος πολύ άνετος, διαφορετικός, δεν αισθάνεσαι να περπατας ανάμεσα σε κλωνοποιημένα υβρίδια. Η απόλυτη έκφραση του "σεβασμού στη διαφορετικότητα του άλλου".
Πρέσπες: Πάνω στην πλωτή γέφυρα, μεσω της οποίας περνά κανείς στον Άγιο Αχίλλειο και αφού έχουμε κάνει το τσιγάρο μας, παρατηρούμε τα εκατοντάδες περιστέρια και αναπαράγουμε έναν αντίστοιχο με τον παρακάτω διάλογο:

King Arthur: The swallow may fly south with the sun or the house martin or the plover may seek warmer climes in winter, yet these are not strangers to our land?
1st soldier with a keen interest in birds:Are you suggesting coconuts migrate?
King Arthur: Not at all. They could be carried.
1st soldier with a keen interest in birds: What? A swallow carrying a coconut?
King Arthur: It could grip it by the husk!
1st soldier with a keen interest in birds: It's not a question of where he grips it! It's a simple question of weight ratios! A five ounce bird could not carry a one pound coconut.
King Arthur: Well, it doesn't matter. Will you go and tell your master that Arthur from the Court of Camelot is here?
1st soldier with a keen interest in birds: Listen. In order to maintain air-speed velocity, a swallow needs to beat its wings forty-three times every second, right?
King Arthur: Please!
1st soldier with a keen interest in birds: Am I right?
(Χάσιμο...)

Zαγοροχώρια: Σε φθινοπωρινό φόντο. Να γκριζάρει ο ουρανός, τέλειος καμβάς για το λαξεμένο στην πέτρα τοπίο. Τσίπουρα και γλυκό ΠΡΙΝ το φαγητό σε καφέ με κεκλιμμένη, χαμηλή οροφή που θυμιζε σοφίτα και που πόρρω απείχε αποτονα είναι.

Κύθηρα: Εκεί που σμίγουν το Μυρτώο,το Κρητικό και το Ιόνιο. No wonder..
To μπαλάκι δεν το πετάω σε κανέναν γιατι, by now, θα έχει φτάσει στο θεό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: