Χριστός Ασβέστη #2

Το Μεγάλο Σάββατο στην Αθηνα. Εμπειρία…

Κατ’ αρχήν, δε θα βρεις πουθενά να φας αξιοπρεπώς. Θα σου πλασάρουν ό,τι αηδία έχουν, όποιο μαγαζί έχει αποφασίσει να μείνει ανοιχτό και να εξυπηρετήσει τους λίγους των οποίων οι επιλογές είναι περιορισμένες.Η δική μου προτροπή δεν εισακούστηκε προκείμενου να πάμε στην Ν…., οπότε κάτσαμε στο έτερο κατάστημα που «εφημέρευε», στο ίδιο τετράγωνο. Για να μην εξαντληθώ σε εκτενείς περιγραφές αναφορικά με τα πιάτα που επιλέξαμε, το πόσο άνοστα και κακομαγειρεμένα ήταν, ένα πραγματάκι και πέραν τούτου ουδέν: Ούτε οι τηγανιτές πατάτες δεν φαγώθηκαν! Φαντάσου, πόση κακοτεχνία να Θες να βάλεις σε μια τηγανιά πατάτες; Για την ακρίβεια, Πόση χωράει;

Το θετικό της ημέρας ηταν η συγκέντρωση Ήλιου στον πεζόδρομο του Θησείου. Αυτό με αποζημίωσε, όσο να πεις. Ήλιος, Ακρόπολη, ψιλοκουβέντα και απαλλαγμένοι από την κακή διάθεση που μας είχε δημιουργήσει τόσο το φαγητό όσο και η λυπητερή* που το συνόδευσε.
*μην ρωτάτε πόσα πληρώσαμε. Είναι να κλαις με μαυρο δάκρυ.

Επιστροφή στο σπίτι αργά το απόγευμα, με μια γλυκεια θολουρα απο τις πολλές ώρες ποδαρόδρομου, ξάπλωσα, έβαλα μουζικούλες για ποιο λόγο; να μην Ξεχάσω. Τελείωσα το βιβλίο, το άφησα πάνω μου και άρχισα να συλλογιέμαι απο την αρχή τις 900 σελίδες που μου έκαναν εξαιρετική παρέα μια μουτζα μέρες. Δυνατο βιβλίο, δυναμη με την έννοια της επιρροής και δύναμη με την έννοια της Κατα-κτησης.

Έλα όμως που κάτι σκίρτησε μέσα μου, όταν άκουγα απο την τιβί το Δεύτε λάβετε φως...Μου ηρθαν εικόνες πεπαλαιωμένες, φωτοεικονες σχεδον κιτρινισμένες στις γωνίες, με πολύ κόσμο, μικροι μεγάλοι γύρω απο τη γιαγια να πλένει τα άντερα που προορίζονταν για το δέσιμο του κοκορετσιου. Μάστορας ο παππους και στο κοκορέτσι και στο αρνί.

Μόνο μια χρονιά έκανε τη μαλακία να φέρει το αρνι στο σπίτι απο τη Μεγάλη Τετάρτη και το έσφαξε μια μερα πριν το βάλει στη σουβλα. Αποτέλεσμα 4 απαρηγόρητες εγγονές που ουτε να το πλησιάσουν το καημενούλι και 2 νταήδες εγγονοί που κοροϊδευαν τις απαρηγόρητες.
Ε, αυτά μου ηρθαν λίγο πριν τις καμπανες και μύριζα στον αέρα τα περασμένα Πάσχα στην Α., στην Σ., στο Μ., στην Ι. ακόμη και στη Β.

Πήρα και τσούγκρισα δυο αυγά, έφαγα τσουρέκι, μου ευχήθηκα τόλμη και ήπια ένα μπουκάλι κρασί στην υγειά Τους.